Fausses Pelles – Snoeken à la Française
Wie redelijk wat Frans op school heeft gehad en het roeien van nabij kent, zal dit werk met plezier lezen en veel herkennen, zoals het moeten sturen bij oudere clubleden, halteren in een koude loods, stinkende roeikleding en martelende trainingen in slecht weer. In Frankrijk is de verhalenbundel ook buiten de roeiwereld niet onopgemerkt gebleven en heeft enkele literaire onderscheidingen in de wacht gesleept. Om een indruk te geven volgt hieronder een fragment dat aansluit bij de titel van het boek.
“Je me vois déjà à l’arrivée, brandissant la coupe avec les copains devant une foule en liesse. C’est à ce moment que venu de nulle part, m’arrive un violent coup de poing dans les dents, un peu comme ceux que le gros Totof distribuait à la récré, à la différence près que cette fois l’impact reste collé sur ma figure au point de me faire basculer en arrière. Les pieds coincés dans la barre de pieds, je ne peux pas me dérober face à ce coup qui appuie ensuite sur ma gorge, puis sur mes côtes, à me couper le souffle. Je lutte, mais ce qui pousse est beaucoup trop fort. Contraint à m’allonger, le manche de l’aviron vole au-dessus de mon visage et s’en va derrière moi. C’est une fausse pelle, et une sévère ! Le bateau est freiné. Il s’arrête, presque complètement.”
Is je Frans niet toereikend, dan kun je deze tekst natuurlijk even door Google Translate halen. Dat levert een vermakelijk, enigszins absurdistisch resultaat op…:
“Ik zie mezelf al bij aankomst, die de beker met vrienden in de voorkant van een juichende menigte. Het is op dit punt dat uit het niets kwam, ik soms gewelddadige punch in de tanden, zoals die grote Totof verdeeld in de pauze, met het verschil dat deze keer de impact is geplakt op mijn gezic ht als om me terug te schakelen. Voeten vast te zitten in de bar, ik kan niet verbergen mezelf geconfronteerd met deze coup dan mijn keel gedrukt en op mijn ribben, mijn adem beneemt. Ik worstel, maar wat groeit is veel te sterk. Gedwongen om te gaan liggen, het handvat van de roeispaan vliegt over mijn gezicht en gaat achter. Het is een valse schop, en ernstige! De boot wordt geremd. Hij zwijgt, bijna volledig.”
Ik heb geprobeerd hier iets leesbaarders van te bakken:
“Ik zie mezelf en m’n makkers al bij de finish, zwaaiend met de beker, terwijl het publiek ons stormachtig toejuicht. Op dat moment voel ik vanuit het niets een dreun tegen mijn tanden, zoals Totof die vroeger op school in de pauze kon uitdelen. Met dit verschil dat nu de stoot op mijn gezicht geplakt blijft en ik achterover tuimel. De klap is zo hard aangekomen dat ik vast blijf zitten in het voetenbord. De pijn trekt door naar mijn hals en mijn ribbenkast, ademen lukt niet meer. Wat ik ook probeer, de druk is veel te groot. Ik moet wel gaan liggen, zodat de handle over mijn hoofd naar achteren schiet. Ik heb een – gigantische – snoek geslagen! De boot verliest snelheid en komt bijna helemaal stil te liggen.”
Er schijnt gewerkt te worden aan een complete Nederlandse versie, maar voorlopig zijn we aangewezen op: Benoît Decock, Fausses pelles, Editions Salto (€16,00).
Robin Sterk (De Batavier/Orca 1967-1974)